శోక గీతం

ఎవరికి తెలీదు
ఎల్లలు ఎరుగని
మన మమతానురాగం

ఎవరికి తెలీదు

ఏళ్ల దోసిళ్లలో పెనవేసుకున్న 

మన అనుబంధం 

ఎవరికి తెలీదు

ఏరాడ గుట్టల్లో 

రాసుకున్న మరో చరిత్రలు

చరిత్రపుటల్ని తీసి 

మన ప్రేమగాధని 

లెక్కరాసుకుంటే 

అదొక మధురకావ్యం

చల్లని సాయంత్రాల్లో

నీ అధరాల ముద్రల్ని 

ఇసుక తెన్నెల్లో రాసి 

చెరిపేసిన క్షణాలు

తెన్నేటి ఉద్యానంలో

విరహ పరిష్వంగ జాడలు

భీమిలి వొంపులో కవ్వింపుగా

దాచుకున్న నీ సొంపులు

ప్రతిదీ ఒక ప్రేమ పుస్తకమే 

***     ***    *** 

హద్దులెరుగని ముద్దులు

హృద్యంగా మదిని తాకుతుంటే 

అంతులేని అనురాగబంధంతో 

అంతరాల్ని చెరిపేశావనుకున్నా

పాల నురుగుల పాశం వేసి

కౌగిలింతలతో పెనవేసుకుపోతే

వలపుతీరంలో వదిలిపెట్టని 

సరాగాల్ని సంధించావనుకున్నా

నీ బాహుబంధం ఓ దృతరాష్ట్ర కౌగిలి

నీ ఆత్మీయస్పర్శ భస్మాసురహస్తం

ఆలింగనంతోనే అంతానాశనం చేసే 

నీ దుష్టపరిష్వంగం ఇంత వికృతమా

మత్తువదిలి మనసు విదిల్చిన క్షణం

హుద్ హుద్ గద్దలు తాకిన క్షణం

మనం ప్రేయసీ ప్రియులం కాదు

నేనో నగరం... నువ్వో సాగరం...

                            -కేశవ్